به نظرم وصيت نامه يعني تعيين تکليف مهم ترين چيزهايي که تو زندگي داريم! که حتي وقتي به مرگ فکر مي کنيم اونها يه گوشه اي تو ذهنمون جولان ميدن! البته فقط وقتي بهش فکر مي کنيم!!
خوب من فکر مي کنم شما قلم و کاغذ و نوشته هاتون که فعلا تو قالبه وبلاگتونه جزء مهم ترين ها بودن که بين همه چيز اينا رو انتخاب کرديد! يه جورايي درجه پايين تره ماجرايي که درباره حکيم رازي تو کتاب ابتدايي مون بود! يه حسي شبيه اون!!
اميدوارم وقتي به قول صدراي ما آدم بزرگ شديم هم همينقدر کوله بارتون سبک ولي سنگين باشه:)