سلام. صبح اولين کاري که کردم باز کردن وبلاگت بود سرعت کامپيوترم عالي است فورا پشت ميزم نشستم و با ولع شروع به خواندن کردم حتي به انباريت هم سر زدم همه نوشته هايت را روي هم ريختم انگار دنبال چيزي بودم و آخرش يافتم و ارام شدمراستش از آنهايي هستي که نميشود ناديده ات گرفت هميشه با صداقت نابي که داري...گاهي ديگرا ن اسمش را سادگي ميگذارن يا بچگي يا هرچيز ديگر ولي واقعا من بزرگ شدنت را لمس کردم اينکه ريشه ميدواني و شاخ وبرگ ميگيري وآخرش تنومند ميشوي وخيلي قوي تر و ماندگارتر از ديگراني واقعا احساس کردم سبک تر شده ام وخوشحال بودم از اينکه اين کافه خودي است ووقت و بي وقت ميشود درش را کوبيد حتي چائي کهنه هم ميچسبدمن نويسنده نيستم ولي خواننده بي تفاوت هم نيستم هميشه کوچک که بودم اگر انشاي خوبي مي نوشتم ومعلم ها تشويقم ميکردند تصميم ميگرفتم نويسنده بشم حتي خودکار وکاغذي بالاي سرم ميگذاشتم اگر نصف شب بيدار شدم هرچه به ذهنم آمد بنويسم بعد ها ديدم مردش نيستم .... نوشته هايت براي اينکه پخته تر شوند بايد بنويسي بنويسي و هيشه بنويسي برايت آرزوي موفقيت دارم باز هم خواهم آمد