ما را چه مي شود اگر چشم هايمان را ببنديم ، يک نفس عميق کشيده و در خلسه اي عميق غوطه ور شويم ! آنگاه خود را پرنده اي بيابيم که در سياره اي متفاوت با آسماني با رنگ متفاوت در حال پرواز باشيم ؟ پرواز آسان مي نمايد و برگشت دشوار ؛ ديگر تا ابد آنجا خواهم بود فارغ از هر بحثي که در آن بسان مترسکي بي جواب باشم . هر آنچه باشم ، هرجا که باشم ديگر پرواز را رها نخواهم کرد . گاهي بايستي از بالا به مسايل نگاه کرد ، گاهي بايد رها کرد .