داخل ماشین نشسته ام.بدترازراننده!منتظریم شاید بنده خداهایی پیداشوندکه برویم.انتظار....همیشه خسته کننده است بخصوص.........انتظارهیچ وقت بخصوص ندارد همیشه ی خدا....رانند ه داد میزند ...خوب است هرچه داردازگذشته وامروز ازغم پنهان وحرص شب خورده به داد میدهد ومن زل زده به اوانتظارم راقورت میدهم......وقت هایی که وقت آزادداشته باشم _همان وقتی که هیچ کس دردنیا جزیک ایرانی ندارد وصدالبته همیشه برایش کلی برنامه ی عقب افتاده داردکه برنامه ریزی شده اندبرای همین وقت های آزادوخدایی تا آخرعمرهم انجامشان نمیدهد_مینشینم وزل میزنم توی صورت آدم هایی که می آیندومیروند.هیچ وقت متوجه ات نمیشوند.هیچ وقت ازاینکه توی صورتشان زل زده ای ابروگره نمیزنند.با دودوتا 4تای ریاضی که هیچ وقت یادنمیگیرمش خیال نکنیم وقتی منتظریم آدم ها مهربان میشوند_البته زل زدن کلا دور ازادب است وبود وخواهدبود_نه! آدم ها همیشه مهربانند!اماوقتی نمیبیننت مهربانتر میشوند.نقابی نیست.میدوند....پی لحظه هایی که حتما می آیند با گذراندن ثانیه هایی که نمیبینندفقط خرجش میکندد تابرسندبه کدامین دغدغه و شاید فرار...وساختن نوستالژی برای پیریشان _ جانم برایت بگویدماهم یکروز جوان بودیم _نشسته ام منتظرهمان 2،3،4نفریم.راننده خالی شدازبس دادزد.بیچاره من!

اگربه من بود....نمیدانم چکارمیکردم این بمن بودن هم ازآن جمله هایی است که هم حرص میدهدهم مایه ی لاف زنی است همیشه وقتی این جمله ازدهان خودم میپردیاگلاب برویتان یکی ازافرادبشریت میگوید توی دلم میگویم حالاکه به تونیست بشین سرجایت...راننده ورزش صبحگاهی اش راشروع کرده. دادزدن راکنارگذاشته.دونده ها راکه ازدور میبیندباانگشت اشاره میکندیاباابروهمه هم یک حالت است ، مانده ام این دونده هابااین سرعت ازکجامیفهمند اوچه میگوید که بااشاره سرمیگویند نه یعنی نمیرویم. ماهنوزمنتظریم.....

خوبی این تاکسی های بین شهری این است که سردت نمیشودوتومنتظر33نفرنیستی تاترمزبزنندوباهم منتظرشویم با3 نفرکارت راه می افتد راننده پیروزمندانه داردباسه بنده خدا میآید.خالی شده! گرم شده!داخل ماشین هم یک جوادیساری برایت میگذارد، مشد!مانده ای این سردر پس ازکلی انتظاروشنیدن صدای حنجره ی طلایی جناب آقای یساری فردامیتوانی سرکلاس صبح بنشینی؟!سرت راروی شیشه میگذاری شاید راه تمام شود.

 

نوشته شده در جمعه 89/5/1ساعت 12:16 عصرکافه چی: س.س انعام ازمشتریان ( ) |