یکبار ده دوازده سالم بود قصه ای درمورد دعوای خانوادگی وطلاق نوشتم ، توی یه مسابقه برنده شد،قراربود ویرایشش کنم ودوباره برایشان بفرستم پدر وقتی خواند گفت خیلی قابل باور نوشته ای تهش این توضیح را بنویس البته من هیچ کدام ازاین شرایط را تجربه نکرده ام ، یکبارهم قصه ای درمورد مرگ مادر نوشته بودم که یکی از معلم ها بعد از مدتی من را کنار کشید وگفت مادرت فوت شده؟! همه ی این مقدمه رانوشتم تا بگویم متنی که درادامه آورده میشود هیچ ربطی بمن و اطرافیانم ندارد ، حتی تجربه ی یکی از حروفش راهم نداشته ام فقط یک فیلم باعث شد این متن رابنویسم یک فیلم بود ، بی هیچ دلیل ومنظوری ، بدون هیچ پیش زمینه ی ذهنی فقط ازروی دغدغه های کافه چی نوشتم.

من یک کودک اسمشو نبر هستم_داستان های هری پاترواگه خونده باشین با ترجمه ویدا اسلامیه توش به لرد تاریکیها میگن اسمشو نبر_ میدانید چرا؟!چون اصلا وجود ندارم ، من انکار میشوم..من هرگزحق ندارم  بدنیا بیایم یعنی نمیتوانم...هیچ کس بلد نیست من را بدنیا بیاورند..حتی درفیلمهاهم من نیستم ،برای بودن من همیشه روابط بین زن ومرد باید تعریف شده باشد،حتی فیلم هاراآنقدر میپیچانن شاید کسی نفهمد خود فیلم چه شده اما همه می فهمند که من امکان ندارد بدنیا بیایم...من یک کودک نامشروع هستم.شاید نا خواسته ، شاید ازروی هوس ، شاید از روی عشق ، شاید...نمیدانم اما من هم بدنیا میایم...شاید درآینده آدم بدی شوم ، شایدناهنجارشوم شاید تهدیدی برای کودکانتان باشم ،حتی میتوانم هزار کوفت وزهرمار دیگرهم بشوم اما باور کنید من هم وقتی بدنیا میایم پاکم عین همه ی کودکان ،شاید لکه ی ننگی بر صورت مادرم باشم با پدری معلوم ونامعلوم ،اما نه من خواسته ام بدنیا بیایم نه خواسته ام لکه باشم یا....حتی نمیخاهم آدم بده ی قصه هاشوم اما من هم دعوت میشوم عین همه ی کودکانی که بدنیا می آیند ،بدون دعوت نامه ، بی پدر یا باپدر فقط رابطه ی بین پدر ومادرم....مشکل همین است ومن واقعا نمیدانم مقصر کیست؟حتمامن مقصرم که بدنیا می آیم ، اماعین همه ی کودکانی که بدنیا می آیند من هم شاید بتوانم نشان دهم که ` خدا هنوز از انسان ناامید نشده است.`*

*جمله ای از رابیندرانات تاگور

_عکس یه عکس اینترنتیه نمیدونم عکاسش یا سوژش کین؟!

 

نوشته شده در شنبه 90/11/22ساعت 2:21 عصرکافه چی: س.س انعام ازمشتریان ( ) |